Aangezien ZCK zijn zwemmers naar verschillende windstreken uitstuurt, heeft de persverantwoordelijke zijn verslagteam uitgebreid. Zodoende kunnen jullie het nieuws van de dag zo snel mogelijk ontvangen…

Verslag Zomercriterium-groep… van de reporter in het vliegtuig

Feestdag! En niet alleen de Vlaamse feestdag, maar voor sommigen feest omdat ze vandaag hun familie terugzien!18 zwemmers moesten vandaag extra vroeg uit bed. Griet, Elena en Dennis waren uitverkoren om mee te gaan richting België (Nederland, in eerste instantie).

Het ontbijt was extra vroeg aangezien iedereen om 8u30 op de bus richting luchthaven moest zitten. Om 7u maakte iedereen dan ook stilletjes de kamers leeg zodat de BJK/BK-ers rustig konden verder slapen.Na het ontbijt stapte een rode kolonne goedgemutst de bus op en zwaaide iedereen nog even naar de achterblijvende trainers en zwemmers, die intussen eindelijk ook uit hun bed geraakt waren en speciaal (sommigen met tranen in de ogen) naar de vertrekkende bus kwamen kijken. Ze zullen ons wel missen…

De busrit verliep zonder noemenswaardige incidenten. Tijd om ook eens het lunchpakket nader te analyseren. De inhoud was op z’n minst bizar te noemen: een koude hamburger, een stuk chocola,… Maar kom, alles is toch beter dan wat de achterblijvers zullen verorberen.Eens op de luchthaven aangekomen, volgden de gekende stappen: bagage inchecken, security, etc. om dan uiteindelijk mooi op tijd te boarden.

Na al wiebelend de lucht in te zijn gaan, werd er gerealiseerd dat de clubgenoten op dat moment lagen af te zien in en rond het trainingsbad. Hihi…Mooi volgens schema, maar opnieuw nogal wiebelig, landde het vliegtuig in Eindhoven, waar iedereen blij opgewacht werd… Na een vermoeiende reis en een (hopelijk) gezonde maaltijd kruipt iedereen (hopelijk) op tijd in zijn nestje zodat er morgen geknald kan worden.En de achterblijvers?

Die zijn al lang vergeten, op enkele uitzonderingen na…

Verslag BJK/BK-groepVlaamse … Van de reporter achtergebleven in Kranevo

Feestdag! Maar minder feest voor ons want we moesten afscheid nemen van een deel van de groep…Zoals elke ochtend konden we rustig uitslapen, ware het niet dat er op de gang heel veel lawaai was waardoor iedereen direct wakker was. Grrr, die ZCR-groep toch! Na de gebruikelijke ochtendroutine, konden we richting ontbijt. Tijdens de korte wandeling zagen we de bus met rode T-shirten in de verte vertrekken. Zo waren we zeker dat de drie weggestemde trainers echt weg zijn, samen met die 18 zwemmers… Eindelijk rust! 😉

Na het ontbijt trokken we naar de winkel. Wel even wennen dat de groep zo klein geworden is, maar het maakt het leven van de trainers wel een stuk eenvoudiger… Een extra stukje wandeling omdat het poortje van ons domein nog gesloten was nemen we er graag bij. Iedereen kocht nog wat koeken, en bij sommigen leek het alsof ze opnieuw een overlevingsvoorraad moesten inslaan voor de derde wereldoorlog. Maaltijden waren echt wel inbegrepen in de stage! Intussen lachten we smakelijk (nu ja…) met de koude hamburger uit het lunchpakket.

Daarna trokken we richting droogopwarmingszone waar een gevarieerde opwarming op het programma stond: wat cardio (oa een tikspel waar de 3 trainers de tikkers waren), wat core stability en wat reactie-snelheid. Tijdens de daaropvolgende training heeft An zelfs enkele keren het bad op- en afgewandeld om foto’s “in actie” te hebben. We denken aan alles!

Op het einde van de training maakten we in groep (BJK+BK) nog enkele filmpjes om onze clubgenoten veel succes te wensen op hun wedstrijd morgen en de dagen er na.’s Middags was er spirelli met tomatensaus, gebraad, worstjes, gebakken aardappelschijven (zwemmend in olie helaas), vis, broccoli en rauwe groentjes. En watermeloen of perzik als dessert!

Na de platte rust, waar er weer enkelen moeilijk wakker te krijgen waren, trokken we met de ganse bende (of wat er van over schiet) naar het strand. Eerst speelde iedereen gezamenlijk volleybal en kruisvlag. Daarna mocht iedereen vrij zijn/haar ding doen waarbij de meesten de zee indoken; een zwemmer kan nu éénmaal niet zonder water… Vervolgens mocht iedereen een ijsje kopen om het gemis van onze vertrokken zwemkameraden weg te snoepen.

Nog een verkwikkende douche, gecombineerd met zowaar 45’ GSM-tijd (dat maakt het verschil tussen een geslaagde dag of niet!), en we konden weer naar het restaurant voor onze portie rauwkost, rijst, kippenvleugeltjes, hamburgertjes, pasta met een soort kaas-saus met hesp, die wel eerder al in het buffet gelegen had. Nog een stukje fruit en dan als afsluiter van de dag nog 2 groepsspelletjes waarbij er heel wat afgelachen werd: “zwarte magie” en “gekruisd of ongekruisd”.

Bij momenten deden we haast in onze broek van het lachen. Gelukkig voor 1 van de zomercriterium-trainsters dat ze hier niet meer was, of het zou wel eens prijs geweest kunnen zijn…Moe maar voldaan kon iedereen gaan slapen, zodat we er morgen weer 2 keer kunnen invliegen… En tussendoor uiteraard supporteren dat Genk weer rood kleurt zoals 2 jaar geleden…

Go #TeamZCK!

Rood/geel gekleurd verslag van reporter ter plaatse

Vanochtend mochten de Zomercriteriumers voor het laatst de Kranevo-ochtendroutine doorlopen, want morgen moeten zij wat vroeger opstaan om te gaan ontbijten. Na het traditionele ontbijt volgde een trainersmededeling die als een bom insloeg. In elk “Wedden dat” groepje was een mol aanwezig! De verdachtmakingen vlogen in het rond: iedereen had wel iets opgemerkt en had wel een mening over wie het wel of niet kon zijn. Afspraken/dreigementen werden gemaakt: “als jij het bent, spring je met je kleren aan in het zwembad”, “als jij het bent, dan loop je in je blootje rond het domein”,…

Na een halfuurtje vrije tijd (en vooral veel gediscussieer) was het tijd voor de droogopwarming. Opnieuw in 2 groepen: iets rustiger met wat reactiesnelheidsoefeningen voor ZCR, BJK/BK iets intensiever met focus op schouderstabiliteit en kracht. Voor de ZCR-ers was het dan hun laatste duik in het trainingsbad, en tevens hun laatste training voor hun kampioenschap, en na een klein uurtje waren zij klaar. Zo konden ze nog eens gaan douchen (met controle door Griet de badmeesteres: geen zeepgeur in het haar = er terug in!) en hun koffers beginnen inladen. De BJK-ers en BK-ers mochten iets langer genieten van het trainingswater, in temperaturen die toch wel iets frisser waren dan de voorbije dagen. Maar we mochten wel blij zijn dat het droog bleef.

Bij het middageten een aangename verrassing. De zwemmers voorspellen al dagen dat “er nu wel eens pizza zal zijn” (boven het buffet hangt een bord “pasta en pizza” maar elke dag is het pasta…), en vandaag hadden ze gelijk! Iedereen mocht eerst 1 , en later een tweede stukje gaan halen. Verder was er ook nog varkensgebraad en rundsvlees, soms even pasta, en uiteraard de dagelijkse rijst, rauwkost, toast en dessertjes.

Allemaal weer wat gaan uitrusten op de kamers (vooral de trainsters: zie foto van mijn bed…) en na de platte rust was het de apotheose van het spel. 4 van de 5 mollen werden ontmaskerd: Sean, Ella, Senne B. en Fleur. De enige die niet ontmaskerd werd was Senne DB. Hij werd dan ook gehuldigd als “ZCK Mol 2019”. De winnende ploeg waren “de Flexers”: Rob, Anke, Lotte, Noah, Naomi en Noor. De mol in deze groep was Sean. Proficiat allemaal!

Daarna mochten de Zomercriteriumers hun koffers verder maken, en dan hadden ze tijd om nog even over de Meir van Kranevo te wandelen en souvenirs te kopen. Tegelijkertijd konden de BJK- en BK-ers zich opmaken voor hun 2e training. Deze keer was het ook voor de trainers een natte bedoening want het regende een beetje. Geen optimale omstandigheden voor de broken van de BJK-ers, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door het geschreeuw van de trainers. Sommigen gingen er zelfs zo hard in op dat hun kledij nat werd op plaatsen waar de regen normaal niet geraakt. Enkele Israeliërs waren onder indruk van sommige zwemmers. Ze kwamen zelfs tijden en geboortejaar kwamen vragen. Handtekeningsessie was nog net niet nodig.

Daarna tijd voor het laatste avondmaal van onze ZCR-ers: rijst, spirelli bolognaise, broccoli, kippenvleugeltjes, lasagne van aardappel en gehakt maar zonder de lasagne (ook wel moussaka zonder aubergine, afhankelijk van de recensent) en vis die leek op en courgette. En ook alles wat ze al zo goed kennen na 10 dagen.

Na het avondeten was het al snel tijd om weer onze bedjes op te zoeken (voor sommigen is het echt moeilijk hun eigen bed te vinden en zij komen steeds terecht in een fout bed…). Maar rust is nu éénmaal belangrijk, en zeker met de terugreis morgen en de wedstrijd vrijdag voor de boeg.

Tine, Noor, Thibaut, Wout M., Melina, Thomas, Uwe, Senne B., Noah, Bram, Anke, Lotte, Wout D., Silke H, .Jannes, Cato, Amaury & Fleur: de achterblijvers gaan jullie missen. Wij wensen jullie een goede terugreis en massa’s succes op het Zomercriterium! Doe morgen geen domme dingen: doe geen vermoeiende activiteiten, kruip op tijd in jullie bedje en eet verstandig!

Go #TeamZCK!

Verslag reporter ter plaatse

Vandaag had de Bulgaarse weerman ons regen en onweer voorspeld, of toch gedurende een deel van de dag. Maar gelukkig bleek hij zich net als gisteren vergist te hebben. Of de Bulgaarse icoontjes met wolkjes en bliksemschichten hebben hier een andere betekeneis, dat kan ook… In elk geval: het was weer een zonnige dag, met af en toe eens een wolkje maar met temperaturen die nog altijd meer dan een beetje zweet veroorzaken.

Na het ontbijt, waar iedereen op tijd verscheen, mocht iedereen kiezen: ofwel meedoen met een groepsspel, ofwel zelf het uurtje invullen. De meerderheid koos voor het eerste. Zij moesten in 3 groepen in aflossingsvorm geblinddoekt verschillende parcours afleggen. De anderen kozen ervoor om wat te zonnen, een gezelschapsspel te spelen of op de kamer per 2 wat te gaan babbelen(?). Deuren open uiteraard…Om 10u30 was het droogopwarming en op 2 zwemmers na was iedereen mooi op tijd.

Droogopwarming gebeurde in 2 groepen. De BJK- en BK-ers kregen een intensieve droogopwarming onder leiding van tiran Jelena. De Zomercriteriumers mochten het rustiger aan doen en hadden vooral reactie-oefeningen. Al bleek er tijdens sommige nog wat bijschaafwerk.De daaropvolgende zwemtraining was gedoemd om in het water te vallen door de dreigende wolken, maar een kwartiertje later was het helemaal uitgeklaard. Oef. De zwemmers konden hun training afwerken. ’s Middags stond er rijst, ribbetjes-achtige-dingen die lekker waren, nog een minder-lekker-vleesje, kip en uiteraard groenten en als dessert een (plat) hoorntje met pudding.

Na de platte rust stond er een sessie lenigheid op het programma, gevolgd door een quiz georganiseerd door quizmaster Elena Crabbé. De breinen werkten op volle toeren en de flaters vlogen in het rond, al werden er wel veel punten gescoord. Daarna als vijfuurtje eens iets anders: nee, toch niet… bananen en koekjes. Maar ze blijven vlot binnengaan. Daarna had iedereen nog een uur tot het avondeten: sommigen doken het zwembad in (nee, niet om te trainen, maar om salto’s handstand en dergelijke acrobatentoeren te doen), anderen gingen even voetballen op het veldje, sommigen besloten hun spieren wat plezier te doen door te foam-rollen (knap, jongens!) of door een massage, en nog anderen besloten de training van de Israëlische club te analyseren, of waren het toch de zwemmers zelf.’s avonds aten we spaghetti met tomatensaus, kip, worstjes (zelfs 2 per persoon), rundsvlees en uiteraard rauwe groentjes.

Nog een uurtje vrij om wat te chillen, voetballen, spelletje te spelen of wat dan ook, en dan iedereen stilletjes aan naar bed. Morgen onze laatste dag met de ganse groep samen…

Van onze correspondent

Vandaag beginnen de avonturen extra vroeg en waren de rollen omgedraaid. Om 3u werden de trainers gewekt door 1 van de zwemmers die zich niet lekker voelde. Op automatische piloot doken we de EHBO in en gingen we in ons beste Bulgaars (dank u, google translate) bij de receptie op zoek naar wat extra hulp.

De weersvoorspellingen voor vandaag waren bliksem, donder, regen enzovoort. Dat beloofde. Maar bij het opstaan (de 2e keer dan…) bleek het al bij al nog wel mee te vallen. En op het einde van de dag zou blijken dat niets van dat alles ons heeft lastig gevallen. Oef: weer een ganse dag vol zon en warme temperaturen! Hopelijk de volgende dagen evenveel geluk…

Na het gewoonlijke ontbijt (met deze keer als extraatje een soort kaas-ei-toast) stond er een groepsgesprek op het programma. Oorspronkelijk niet gepland, maar de dag ervoor hadden we wat geruchten opgevangen over zaken die niet naar de zin waren… Uit dat groepsgesprek kwamen enkele zaken naar boven zoals oa “activiteiten” en “verantwoordelijkheid geven”. Enkele waar we als trainers mee aan de slag gingen (nee: we gaan niet minder trainen…) en enkele zaken waar we de bal terugkaatsten naar de zwemmers en waar zij dus even mochten over nadenken en zelf met een voorstel komen. De meesten bleken gelukkig eigenlijk helemaal geen probleem te zien…

De droogopwarming bestond deze keer uit aflossingswedstrijdjes en daarna een circuit-vorm waar de verschillende droogtrainingsmodaliteiten (mooi woord, bijdrage van Lise) aan bod kwamen. De zwemtraining leverde dan weer een spannend 50m VS wedstrijdje op waar Rob probeerde te bewijzen dat hij de BK-limiet waard is. En met lichte meewind en voortgestuwd door een ZCK-legioen bewees hij het met verve: knap gedaan, Rob!

Na de training opnieuw de spierwitte trap (met hier en daar een lakje verf af) op richting restaurant waar er soep, pasta met tomaten-en-worstjes-saus, rijst, patatjes en kippenvleugeltjes. Deze keer waren er ook rauwe groentjes zoals worteltjes en komkommers (die er bij sommigen stilaan langs de oren uitkomen). Als dessert was er een sappige (en ook wel pappige) meloen of een cakeje. En uiteraard mocht bij de meeste zwemmers de toast niet ontbreken. Tip voor de ouders in België: voorzie niet te veel warm/gekookt eten voor jullie zwemmers. Geef hen een toast-machine dat ze zowel ’s ochtends, ’s middags als ’s avonds mogen gebruiken en ze gaan super gelukkig zijn.

Na de (door sommigen vervloekte en door andere zo geliefde) platte rust begaf de groep zich richting strand voor een loopspel/opwarming. Lotte en Silke D. waren nog niet helemaal hersteld, en zij hadden dus tegelijkertijd de kans om wat extra te herstellen. Na het 5-uurtje (wie durft voorspellen wat we morgen gaan krijgen?), was het 30’ GSM-tijd.

Een kwartiertje loszwaaien aan de zwembadrand en dan waren we klaar om te beginnen aan onze 2e plons van de dag. Terwijl de Zomercriteriumers het alsmaar rustiger aan doen en nog amper een druppel water aanraken, mochten de anderen toch weer nog wat afzien. Na afloop nog even in groep wat lenigheid doen en daarna kon iedereen op eigen houtje naar het restaurant voor het avondeten: rijst, spaghetti met tomatensaus, vis, vlees (waarvan niemand weet wat voor beest het ooit geweest was) broccoli, bloemkool, en nectarine.

En dan was het weer bijna tijd om 1 voor 1 ons bedje op te zoeken, waarbij de trainers het rijtje (zullen)afsluiten.

Verslag correspondent

Zondag, rustdag! Dat was te merken aan de “hoe gelukkig ben ik hier?”-scores. Nog nooit zo’n top-ochtend gehad op dat vlak. Sommige jongens waren zelfs zo gelukkig dat een kussengevecht op de meisjeskamers diende gehouden te worden waarbij 1 lamp sneuvelde en een bed vol glas het gevolg was. 2 avonden zonder GSM, kortere tijd naar het strand in de namiddag en betalen van de kosten zou hun deel zijn. Febe’s buikpijn was zo goed als verdwenen, en ook de meeste andere sluimerende pijntjes bleken een stuk minder acuut dan de dag voordien.

We konden richting ontbijt waar iedereen zijn buikje goed vulde met het traditionele ontbijt. Deze keer lag er zelfs een soort koffiekoekje met rozijnen bij. Die hadden we nog niet gezien. Het was ook weer wennen voor ons als trainers om zelf ons bord te moeten gaan vullen na de opdracht van gisteren. Gelukkig waren er enkelen die toch nog wat langer spontaan onze “slaaf” bleven spelen.

Na het ontbijt mocht iedereen zijn/haar tanden gaan poetsen, insmeren met zonnecrème, drinkbus vullen en vaste schoenen aandoen. Deze voormiddag was het “stadsspel”, hoewel dat misschien wel iets te veel eer zou zijn. Laat ons het bij “buurtspel” houden. Door middel van het oplossen van vragen over verschillende winkels, hotels en andere zaken in de nabije omgeving, moesten de zwemmers GSM-nummers (van 25 mensen die mee in het complot zaten, waarvoor dank!) koppelen aan vragen. Als ze de juiste vraag naar de juiste persoon stuurden, konden ze met de antwoorden die ze terugkregen de (ingebeelde) kluis openen. De ploeg die er in slaagde kon punten verdienen voor het Wedden dat spel, en de 3 snelste ploegen verdienden bovendien een ijsje op kosten van de trainers. De andere mochten uiteraard zelf ook een ijsje kopen (en aangezien de meesten nog LEV over hebben, was dat geen probleem…). 4 van de 5 ploegen slaagden in hun opdracht, waarbij de badeendjes, de bruinende planken en kuurt de 3 snelste ploegen waren.

Daarna kreeg iedereen nog een uurtje vrij waar ze op het domein mochten doen en laten wat ze wilden. Het middageten waren mini worstjes of een hamburger, stoofvlees, rijst, puree, maïs met erwtjes en worteltjes, pasta met tomatensaus, aubergines.

Om 14u dook iedereen (uiteraard zeer voorzichtig) zijn/haar bed in, om er om kwart voor 4 weer uit te springen (opnieuw voorzichtig). Vandaag was ons vieruurtje dan ook uitzonderlijk echt om 16u (jawel: bananen en koekjes) en daarna trokken we naar het strand voor wat vrije tijd. De meesten doken de zee in; Noah trapte op een scherpe steen waardoor we even voor verzorging naar het medical centre mochten. Eveneens kregen de winnende groepen van het stadsspel hun ijsje (en de anderen kochten het zelf), en als afsluiter werden nog een spelletje “levend of dood” en “dikke Berta” met Jari en Matteo als winnaars toen we het spel veiligheidshalve stopten.

Nog even douchen en dan opmaken voor de beach party! Eerst nog even gaan eten (rijst, pasta met preisaus, rundsstoofvlees, patatjes, veel rauwe groenten, en appelsien als dessert) en dan een halfuurtje GSM waarna we opnieuw naar het strand trokken. Frisdrank en chips waren voorzien, maar helaas was er ook een niet bestelde windvlaag die een beetje roet in het eten strooide. De muziek was wat moeilijk te horen, de bekertjes, drank en chips vlogen weg, waardoor de meesten meer aandacht hadden voor een foto-shoot en de dansvloer leeg achterbleef. Al snel was het 22u en dus tijd om de nachtrust te laten starten, want morgen staan er weer 2 trainingen geprogrammeerd.