Van onze correspondent
Vandaag beginnen de avonturen extra vroeg en waren de rollen omgedraaid. Om 3u werden de trainers gewekt door 1 van de zwemmers die zich niet lekker voelde. Op automatische piloot doken we de EHBO in en gingen we in ons beste Bulgaars (dank u, google translate) bij de receptie op zoek naar wat extra hulp.
De weersvoorspellingen voor vandaag waren bliksem, donder, regen enzovoort. Dat beloofde. Maar bij het opstaan (de 2e keer dan…) bleek het al bij al nog wel mee te vallen. En op het einde van de dag zou blijken dat niets van dat alles ons heeft lastig gevallen. Oef: weer een ganse dag vol zon en warme temperaturen! Hopelijk de volgende dagen evenveel geluk…
Na het gewoonlijke ontbijt (met deze keer als extraatje een soort kaas-ei-toast) stond er een groepsgesprek op het programma. Oorspronkelijk niet gepland, maar de dag ervoor hadden we wat geruchten opgevangen over zaken die niet naar de zin waren… Uit dat groepsgesprek kwamen enkele zaken naar boven zoals oa “activiteiten” en “verantwoordelijkheid geven”. Enkele waar we als trainers mee aan de slag gingen (nee: we gaan niet minder trainen…) en enkele zaken waar we de bal terugkaatsten naar de zwemmers en waar zij dus even mochten over nadenken en zelf met een voorstel komen. De meesten bleken gelukkig eigenlijk helemaal geen probleem te zien…
De droogopwarming bestond deze keer uit aflossingswedstrijdjes en daarna een circuit-vorm waar de verschillende droogtrainingsmodaliteiten (mooi woord, bijdrage van Lise) aan bod kwamen. De zwemtraining leverde dan weer een spannend 50m VS wedstrijdje op waar Rob probeerde te bewijzen dat hij de BK-limiet waard is. En met lichte meewind en voortgestuwd door een ZCK-legioen bewees hij het met verve: knap gedaan, Rob!
Na de training opnieuw de spierwitte trap (met hier en daar een lakje verf af) op richting restaurant waar er soep, pasta met tomaten-en-worstjes-saus, rijst, patatjes en kippenvleugeltjes. Deze keer waren er ook rauwe groentjes zoals worteltjes en komkommers (die er bij sommigen stilaan langs de oren uitkomen). Als dessert was er een sappige (en ook wel pappige) meloen of een cakeje. En uiteraard mocht bij de meeste zwemmers de toast niet ontbreken. Tip voor de ouders in België: voorzie niet te veel warm/gekookt eten voor jullie zwemmers. Geef hen een toast-machine dat ze zowel ’s ochtends, ’s middags als ’s avonds mogen gebruiken en ze gaan super gelukkig zijn.
Na de (door sommigen vervloekte en door andere zo geliefde) platte rust begaf de groep zich richting strand voor een loopspel/opwarming. Lotte en Silke D. waren nog niet helemaal hersteld, en zij hadden dus tegelijkertijd de kans om wat extra te herstellen. Na het 5-uurtje (wie durft voorspellen wat we morgen gaan krijgen?), was het 30’ GSM-tijd.
Een kwartiertje loszwaaien aan de zwembadrand en dan waren we klaar om te beginnen aan onze 2e plons van de dag. Terwijl de Zomercriteriumers het alsmaar rustiger aan doen en nog amper een druppel water aanraken, mochten de anderen toch weer nog wat afzien. Na afloop nog even in groep wat lenigheid doen en daarna kon iedereen op eigen houtje naar het restaurant voor het avondeten: rijst, spaghetti met tomatensaus, vis, vlees (waarvan niemand weet wat voor beest het ooit geweest was) broccoli, bloemkool, en nectarine.
En dan was het weer bijna tijd om 1 voor 1 ons bedje op te zoeken, waarbij de trainers het rijtje (zullen)afsluiten.